Herdenking 30 jaar

Herdenking van pater Charles Deckers in Brussel op 15 december 2024

door P. Luc Putzeys, Witte Pater

Pater Charles Deckers, missionaris in Afrika, werd geboren in Antwerpen op 26 december 1924. Hij stierf in Tizi-Ouzou, in Kabylië, op 27 december 1994, samen met drie van zijn medemissionarissen: Alain Dieulangard, Jean Chevillard en Christian Chessel. Deze vier martelaren, die behoorden tot de negentien martelaren van Algerije, werden zalig verklaard tijdens een ceremonie in Oran op 8 december 2018.

À l’occasion du centenaire de sa naissance et du trentième anniversaire de son martyre, la famille Deckers a pris l’initiative d’organiser une célébration eucharistique en son honneur. Cette liturgie s’est déroulée dans l’Église de Notre-Dame de l’Abbaye de La Cambre, à Bruxelles, un site historique datant de 1201. La messe a été présidée par trois évêques : Mgr Luc Terlinden, archevêque de Malines-Bruxelles, Mgr Johan Bonny, évêque d’Anvers, et Mgr Claude Rault, missionnaire d’Afrique et évêque émérite de Laghouat, en Algérie. Une vingtaine de missionnaires d’Afrique ont concélébré, entourés de nombreux membres de la famille de Charles, dont sa sœur Agnès Deckers, ses neveux, nièces, et leurs descendants, ainsi que des Sœurs missionnaires de Notre-Dame d’Afrique, des représentants d’El Kalima et un grand nombre d’amis et de connaissances.

De aanwezigheid van de jonge deelnemers, die getuigden van hun blijvende verbondenheid met de nagedachtenis van Charles Deckers, was bijzonder opvallend. Er waren ook Algerijnse vrienden aanwezig, die op een levendige en vreugdevolle manier de geest van “samenleven” symboliseerden die Charles' inzet voor het Algerijnse volk kenmerkte, een volk dat hij innig liefhad en dat hem innig liefhad.

De liturgie, gekenmerkt door eenvoud en plechtigheid, bood momenten van intense meditatie. De herinneringen aan het leven van Charles, in het bijzonder zijn moedige keuze om het Algerijnse volk bij te staan tijdens de gevaren van het zwarte decennium, deden denken aan het “visum voor het martelaarschap” dat kardinaal Lavigerie aan zijn missionarissen vroeg. Deze getuigenissen weerklonken vooral tijdens de opening van de mis, de homilie, het universeel gebed en de dankbetuigingen van de familie Deckers aan het einde van de viering.

Na de liturgie werd er een gezellige receptie gehouden in de kloostergang van de abdij, waar alle deelnemers samenkwamen in een geest van broederschap en gedeelde vreugde. Dit moment, gekenmerkt door de warmte van de uitwisselingen, illustreerde op zijn beurt de wens om stevige banden te smeden tussen culturen en gemeenschappen, een waarde die pater Charles Deckers gedurende zijn hele ambt dierbaar was.